Νέα/Blog

Κουνέλι, ιστορικά στοιχεία

Ιστορικά στοιχεία για το κουνέλι από το βιβλίο της Μαριάννας Καβρουλάκη, "Η Γλώσσα της Γεύσης".

"Ο δε κύνικλος πόρρωθεν μεν ορώμενος είναι δοκεί λαγώς μικρός, όταν δ' εις τας χείρας λάβη τις, μεγάλην έχειν διαφοράν και κατα την επιφάνειαν και κατά την βρώσιν..." αναφέρει ο Πολύβιος (203 -120 π.Χ.), δίνοντας την πρώτη περιγραφή για το κουνέλι και εξελληνίζοντας την λατινική λέξη cuniculus, περίπου την εποχή που η Ελλάδα κατακτήθηκε από τη Ρώμη. Προφανώς λοιπόν η εξημερωμένη μορφή του κουνελιού έγινε γνωστή μέσω των Ρωμαίων οι οποίοι το πρωτοσυνάντησαν στην Ισπανία. Ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές του το αναφέρει ως κούνικλο και ο Αιλιανός, κόνικλο.

Στα μεσαιωνικά χρόνια έχει γίνει πια το γνωστό μας κουνέλι. Παρ' όλο που έχει εκλεκτό κρέας ο κρητικός Αγάπιος Λάνδος, μοναχός του 17ου αι. συνιστούσε να το βράζουν πρώτα και μετά να το ψήνουν με κανέλα ή άλλα αρωματικά και με λαρδί, "για να γίνει πιο νόστιμο" διευκρινίζει. (Γεωπονικών, 25)

Για αδιευκρίνιστους λόγους, μεταπολεμικά, έχασε τη θέση του στην παλέτα των γαστριμαργικών γούστων των Ελλήνων που κατοικούν στις πόλεις. Αλλά και στα χωριά, αν και εκτρέφουν κουνέλια, δε τα συγκρίνουν με τα κατσίκια ή τα αρνιά, σίγουρα όχι με τους λαγούς και δε τα θεωρούν τόσο πολύτιμα όσο τα κοτόπουλα.

Το κουνέλι τηγανίζεται (σ.σ. το καλύτερο), μαγειρεύεται, ψήνεται στα κάρβουνα, φουρνίζεται και γεμίζεται. Όλες οι συνταγές που αφορούν στο λαγό ταιριάζουν και στο κουνέλι.

Extras: Το ξέρατε ότι η Κρήτη είναι το μέρος του κόσμου που καταναλώνει τα περισσότερα κουνέλια παγκοσμίως (10kg/άτομο/έτος); (πηγή: FAO)